عشق

عشق  پو ینده  شود  با   تحقیق      تا زند غو طه در آن بحر عمیق

نی غم  ساحل  و تو فان  با  شد     نی  هر اسی  ز  نهنگان   باشد

سا لها  در نظرش  لحظه   بود      لحظه ها در اثرش  سده    شود

کو ه  ها  در گذرش ذره   شود     ذره  ها   ذروه ء هر   قله شود

 عشق از نیست ترا هست  کند      ملکو تی    و  زبر د ست   کند

از پیی عشق درین دیرعریض      فیلسوفی  زقضا گشت  مریض

رفت یک هم سبق  دیر   ینش     به عیا دش     به   سر با لینش

سوی اودید بآن وضع که   بود     در حیا  تش رمقی بیش    نبود

خواجه  پرسید مزاج و  احوال     پیر نشنید    از  او کرد   سوال

که بگودرپس این قاعده کیست     رمز این آمدن   و رفتن چیست

گرچه من دانش وحاصل دارم      حرف  نا حل شده بر دل دارم

خواجه گفتا که ترانیست محال      در چنین دم چه بودجای سوال

میروی از نظرم حیف که زود     گفتنم برتودرین لحظه چه سود

رمقی   فرصت   گفتن  داری      لحظه  ی  بعد  تو رفتن داری

درچنین لحظه وکوشش کردن      یا که تحقیق و پژوهش  کردن

پیر   گفتا   سفرم  یا  حضرم       بهتر آنست   که  دانسته  روم

در  پی  عشق   شریفانه روم       از جهان عاقل و فرزانه  روم

خواجه تاپرده ازآن راز کشید       پیر جان داد و به جانانه رسید

عبداوکیل کوچی